May multo sa Ateneo

Isang bagong yugto at simulain ang nakahaing sa akin, Itong mga nakalipas na araw, Kung saan may iba't ibang surpresa ang sumalubong sa akin. Ang katangahan na humanton't naghatid papunta sa kinaasam kong teatro. May halong kababalaghan at kadrahaman. at masigabong palakpakan.

Nagsimula ito noong sabado. umagang umaga, 8am, kasalukuyan akong magliligpit ng gamit na kakainlanganin para sa di kapani-paniwalang college field trip, sa dipolog. Sa gitna nagpagiimis ng mga gamit, isilid sa ibibit-bit kong pulang bag. Biglang tumawag ang dakila kong nanay. Upang ipa alam na dumating na nga ang hinihintay kong pera, Para ipambayad sa "field trip" sumagot ako ng salamat. Hudyat na may kukunin na akong datong. Sa isang kwarta padala pinadaan, Agad akong tumungo sa himpilan nang pagtanggap ng datong. Dito pinasulat ako nag form para sa pausong claiming gimik nila. Ito rin ang mitsa nang paghihintay ng napakatagal. Ang galing nga nilang magtrabaho. Palpak nila, damay ang iba. May nag-aalburoto kasing costumer. Sa hindi malamang kadahilanan. Abala talaga, Nung natanggap ko na ung pera. Wala na akong paliguy-ligoy pa. Sibat agad ako; takbong matulin. patungo sa bus station. Dahil mabait sa akin ang driver ng bus. Iniwan nila ako ng walang pasabi.. tsk.. tsk..tsk.. hindi man lang nakuhang magpaalam bago mang iwan..

Sa aking pagka-bagot, isang mensahe ng text message ang napa ngiti sa akin ulit..
"Hi mr. Darren Bendanillo, the Ateneo de zamboanga. are asking, if can you kindly be our light director. for our up coming play"
reply naman ako.. "Surenes..by all means.. kailan ang pre prod. meeting nyo?"
tunog ulit ng celpone ko. " can you come here at berbuef gym before 2pm? thank you"
reply naman syempre ulit ako " ok sure"
Nung nasa Ateneo na ako, ayaw akong mapasukin ng guardiang, naka batuta. Pero nadaan pa rin sa sapilitan. Pinapasok ako dahil may abogado akong nagtuturo sa ateneo. At sya ang director ng stage play nila.

Sa loob ng ateneo, dinala ako sa LRC ground nila, Sa loob ng campus. Upang ipabatid na may play akong ididirect din. Ayos lang naman sa akin. Isang matibay na "oo" at pagtanggap sa alok ang aking sinagot. Sa LRC ground may nakaramdam ako ng kakaiba, pagsapit ng 6pm nang gabi. Pakiramdam ko nun na may nakatinggin sa akin. Pero di ko mahuli huling tinitignan nya ako. Alam kong tinitignan ako ng babaeng nakaputi, nakapang maria clara ang dating, Nakatayo sya sa may bandang kaliwa ko. Sa may gilid ng ground. Hinayaan ko lang ang ganung pangyayari. Pero di ko pinagsabi sa iba. Walo lang kami nandun at alam kong wala ng ibang tao. Kaya lang may maririnig kang ingay sa may bandang sulok ng ground na di na matukoy kung sino. Kaysa ipagkalat ko sa lahat ang naramdaman at pangitain ko. Mas maigi kung umalis muna at baka nakakaisturbo ako sa mga taong nag iingay na di ko naman nakikita. Ayaw ko rin silang isturbohin sa kanilang rehearsals ang mga kasama ko

Lumabas lang ako. Pero hindi tuluyang umalis. Inbangan ko lang silang lumabas. Pagkalipas ng 30 minutes, Sumunod na rin sila. Pero di na mapinta ang kanilang mga mukha. Dahil sa takot, di ko mapaliwanag. Lumapit ako sa kanila upang mag usisa at magtanong kung anong nangyari sa kanila. Minulto raw sila sagot ng isang lalake. Ung isang babaeng kasama nila ay parang na incubus. Pero di sila sigurado. Ung isang babae nama'y may bumubulong bulong raw na lalake. At isang babae. Sumigaw, Di ko alam ang dahilan basta sumigaw na lang sya. sigaw na pwedeng marinig hangang sa buwan. Ung babaeng parang na incubus may 3 eye raw. Di ko lang alam kung may contact lens din ang 3rd eye nya. basta nakikita nya raw ung mga multo

Marami ang naki-syoso. Mga pinoy nga naman. Pinagpapawisan na ng malamig ung babaeng sumisigaw, habang ung parang na incubus ay humihikbi. Pinakakalma sila nang mga kasama nila. Hangang sa nagsalita ung babae may third eye raw. Sinusundan raw sila ng babaeng di ko makita. At ang sabi gusto raw akong makilala ng multo. Alam kong may mga invisible friends ako. dahil nagsasalita ako mag isa pa minsan minsan. Pero wag naman multo. Di dahil takot ako. Kundi dahil na rin mas gusto kong manahimik na sila at tuluyan nang wag gambalain ang mga nabubuhay. Tama na ung mga multong sinapian lang ng shabu ang utak.