Monday, October 11, 2010

Nasa Guinness na ako 10/10/10



Ang kukwento ko lamang ay ung tangi kong karanasan.

Amost 2:30 am na natapos ang spanish film na pinanood ko sa glorieta 5. Last full show nung mga araw na un. so basically 10/10/10 na siya. Naglakad sa may ayala avenue upang ihatid sa sakayan ng taxi, sa tapat ng peninsula hotel -close ang buong kalye. dahil doon gaganapin ang start ng 21k run, papunta ng MOA ( mall of asia )

Pagdating ko sa rotonda Pasig, dali-dali akong umuwi upang makapagbihis para sa palahok ng takbuhang para sa ilog ng Pasig.

4am, sasakay ako ng MRT, ang sabi kasi free ride daw. Pero hindi totoo ung para sa akin. wala pa kasi sa akin ung number ko. So napilitan akong bumili ng ticket. Take note wala akong TULOG.

Pagdating ko ng TAFT station. simula na ang lakaran hangang sa cluster 5 ( mga nasa 1KLM walk) kanto mismo ung ng sunset avenue (MOA) pagdating dun. mali ung instruction ang ibinigay sa amin. kailangan kong pumunta ng cluster 27 sa tapat mismo ung ng manila doctors hospital. so kailangan ko na naman mag lakad ng 500 M. Pagdating dun kailangan kong hingin ang aking number H3373.



Nagsimula ang lakaran (suppose to be marathon)Dahil sa dami ng tao, hindi rin makatakbo ng maigi. so lakad hanggang sa makataing sa starting point. Bago ako makarating sa starting point - 43'':18' (forty-three minutes and eight seconds) Agad ang nakalipas. So ayos lang hindi ko naman target ang maging winner.

Nasa hanay ako ng mga taga AMA. kahalo ang mga taga ibang eskwelahan at companya. 3k lamang ang aking itinakbo. ang siste ko, takbo lakad - lakad, takbo. Wala na akong paki alam kung sino ang kasunod at kaharap ko. Ang gusto ko lamang ay matapos na agad ang lahat.

1:30:02 (1 hour,30 minutes and 2 second) yan ang oras ng pagdating ko sa finish line.
ang una kong naisip, ay kumain ng mga freebies at give away. Hindi ko na kinuha ang free bracelet kasi sobrang mahaba ang pila.

Wala akong tulog, wala akong kain, pagod at nasa Guinness of World Record. Wala man ang pangalan ko dun. pero kabilang ako sa numerong naitala sa kasaysayan

Sunday, October 3, 2010

American Hwangap





Life begins at 60 - living in the edge - of the cliff.

Hwangap - a Korean word to a person, celebrating his/her birthday.
The defying moment, on what was the accomplishment from 60 down to 1 year of existence on earth.


Also a family Reunion that once shattered due to a soul searching father eager to satisfy himself as a noble engineer - but failed

Now as they reunite with in hwangap. then the story begins on what was left behind and things undone. A Korean Family living in the land of milk and honey.

Dahil may Filipino salin rin ang dulang ito, minarapat kong hatin ang blog sa dalawang lenguaje, astig diba! Pero walang kasing astig si mario o'hara sa kanyang pagganap bilang "padre de familia" and 60 na nagbalik upang salubungin ang kanyang Hwangap. Kwentong koreano na halong amerikano at may timplang para sa Filipino.

Sulit ang binayad na tiket - set palang ulam na. Maswerte naman akong matunghayan ang dula ng libre, sa tulong ni arvin. Maraming salamat