bangungot

Araw ng lunes. Sa kala gitnaan ng tamtim na tulog. Nanaginip akong nanghuhuli ng isda. Sa may baybaying dagat. Naglalakad ako pausad, Palalim ng pa lalim. Hawak ko ang lambat ng panghuli. Malinaw kong kinakinita ang mga naglalanguyang isda sa dagat. Matambaka, tulingan at karabalyas ang mga isdang palanguy-langoy. Nag aaligid aligid sakin. Ako nama'y inaabangan ang pagkakataong mapadaan sila sa bitag ng lambat ko.Nung panghila ko ng lambat. Huling huli ko ang mga isda. Kaya lang, Sa di malamang dahilan di ko maangat ang kamay ko at pakiramdam ko nun unti unti akong nalulunod. Kinakain ako ng tubig.

Pinilit kong lumangoy. Kaya lang di ako maka alis. Tinabunan na ako ng tubig ng tuluyan. Pinilit kong maka alpas. Kasi alam kong malulunod ako nun. Kaya lang, Medyo nakakahinga ako sa tubig. Pero medyo nahihirapan. Pinilit kong sumigaw pero walang lumalabas na boses. Sinubugan ko rin kumawag kawag. o itaas ang kamay. Senyales na nalulunod ako at nagbabakasakali makahingi ng saklolo. Kaya lang parang di ako makagalaw, Di rin makakilos. Palubog ako nang palubog, Palalim ng palalim, Langoy ako ng langoy. Kaya lang hinahatak pa rin ako pababa. Maliwanag ang lahat. May isang malaking liwanag sa likuran ko nun. Di ko alam kong ano un. Nagtaka ako bakit di ako maka angat sa tubig. Marunong naman akong lumangoy. Pinilit ko ulit na sumigaw . Subalit tahimik ang lahat. Kahit agos ng tubig di ko naririnig sa bawat kumpas ko ng aking mga kamay at sipa ng paa.

Alam ko sa mga sandaling iyon, Na nanaginip lang ako. Kaya naisipan kong magrelax. Wag piliting gumalaw. Susubukang idilat ang mga mata. Kaya lang ayaw dumilat ng mga mata ko. Mabigat ang mga talukap ng mga mata ko. Ayaw kumilos ng pilik mata. Pakiramdam ko nun mamatay na ata ako. Pero di ako natatakot. Kalmado ako. Maraming tanong rin ang nagsipasukan sa isip ko. Bumalik na rin ung mga alaala ko, Nung kabataan ko. Nakita ko ang mga taong matagal ko nang di nakita. Nakita ko ung lolo ko. Naka ngiti sya sa akin. eh noong 1992 pa sya payat. Kaya imposibleng makikita ko sya sabi ko sa sarili. Bigla kong naisip ang mama ko. Napatanong ako, Paano na sya ? Marami syang problema, di ako pwedeng makidagdag ? Naisip ko rin ang mga bagay na dapat kong gagawin. Kaya di pa ata ako pwedeng mamatay ? Di ko na pilit magkikilos. Pakiramdam ko, Magpapatangay na lang ako sa agos pababa ng tubig, Pakiramdam ko. Para akong lumulutang sa outer space. Handang handa sa kung ano man ang mangyari sa lahat. Hinanda ko na rin ang sarili ko.

Naisipan kong magdasal. kaya lang, Imbes na magtanong. Nagpasalamat ako. Nagpasalamat ako sa buhay na ibinigay. Nagpasalamat ako sa pagkakataong ibinahagi sa akin. At sa lahat lahat. Kung meron mang akong nagawang kasalanan at mali. Di ko na maibabalik un. marami rin naman akong ginawang kabutihan. Kaya di ako nagsisi. Handa na ako sa lahat na mangyayari sa akin.

Sa di malamang kadahilanan. May nakita akong dalawang tao. Di ko sila kilala. Hinawakan nila ako sa braso ko. Gusto kong makita ang mga mukha nila. Subalit ayaw gumalaw ng leeg at ulo. Pati mata ayaw gumalaw. Kaya di ko maaninag ang mga pagmumukha nila. Nung hinawakan nila akong pareho. Nakaramdam akong nang kaligayahan. Ini-angat nila akong pareho. Pinaahon sa tubig. Pagkaahon ko. Pinaghihila nila ako. Dun palang nagsimulang gumalaw ang katawan ko at dahan dahang minulat ang mga mata. Naririnig ko na ang ingay nang ikot ng bulok na elisy ng electric fan. Naramdam ulit ang init ng global warming. Naamoy ang luto ng lola ko. Nalasahan ang panis kong laway, namuo sa gilid ng aking mga labi. Sa wakas gising na ako. Di ka mapaliwanag ang pakiramdam ko nun o ang dapat kong gawin. kalmado ako ni hindi ko man lang naisipang kabahan.

Tumayo na ako at nagligpit ng higaan. Humugot ng malalim na hiniga at ibuga nang malakas. pinindot ang off ng eletrik fan. Nag unat unat. hinanap ung celpone-lowbat. lumabas sa kwarto. tinignan ang wall clock. Lintik 2 na naghapon. Gutom na ako. Naghanap ako ng pagkain. Umupo sa mesa. Inisip ang palaisipang nangyaring panaginip. Isa lang ang sagot sa lahat. binangungot ako. tsk tsk tsk sabi sa sarili ko. Para akong si Rico Yan na naudlot.